Μετά από παρότρυνση κάποιων φίλων, που δικαίως ανησυχούν, αποφάσισα σ΄αυτό το άρθρο, να προσπαθήσω να αναλύσω όσο το δυνατόν γίνεται, την ηλικία της τρέλας και της επανάστασης!
Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι σημερινοί 15άρηδες, οφείλουν να δείξουν ωριμότητα, σε πολλούς τομείς και όχι μόνο του ποδοσφαίρου, διότι ο κοινωνικός κατήφορος που έρχεται, θα παρασύρει πολλές οικογένειες στην σύγκρουση μ’ έναν τυφώνα προβλημάτων, με άμεσους δέκτες τα παιδιά. Σ αυτή την ηλικία λοιπόν των 15 ετών, αν δεν υπάρχουν γερά οικογενειακά θεμέλια και δεν μιλάνε τα παιδιά με τους γονείς, τα αποτελέσματα αυτής της σύγκρουσης, θα είναι πάρα πολύ οδυνηρά! Αυτό ας το πάρουν ως μήνυμα, οι γονείς των σημερινών 12χρονων και 13χρονων παιδιών και ας προετοιμάζονται ανάλογα!
Το ότι μεγαλώνει το αγόρι μας και από αντράκι γίνεται Άντρας, μας χαροποιεί ιδιαίτερα! το ότι θα μπλέξει με καμιά ΜΑΡΙΑ ή καμιά ΕΛΕΝΗ, μας τρομοκρατεί και μας προβληματίζει! Αν έμπλεκε δηλαδή με κανένα ΒΑΓΓΕΛΗ, θα ήμασταν ικανοποιημένοι;
Ίσως είναι η πρώτη φορά που οι μπαμπάδες, μόλις οι κανακάρηδές μας, πλησιάζουν τα 15, φοβόμαστε και τρέμουμε τις γυναίκες! Πόσο αδύναμοι νιώθουμε, στη σκέψη και μόνο ότι το αντράκι μας, τώρα που έχει «δέσει», τώρα που πάει καλά στην ομάδα, που έχει βρει τη θέση του, τον γουστάρει και ο προπονητής του, έρχεται μια πιτσιρίκα και του παίρνει τα μυαλά! Να’ ταν όμως φίλοι μου, μόνο αυτό το πρόβλημα, μια χαρά θα’ ταν, γιατί ο κίνδυνος έρχεται περισσότερο από αλλού, παρά από αυτό που ……. σέρνει καράβι!
Όπως π.χ. το πιο απλό, οι παρέες , κυρίως οι άγνωστες, ή ένας άλλος πονηρός κίνδυνος, που λέγεται τσιγάρο, το οποίο τσιγάρο αρχίζει, από το επικίνδυνα αθώο και φτάνει έως εκεί που όλοι φαντάζεστε!
Σε προηγούμενο άρθρο μου, για την ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ των παιδιών, αναφέρω κάτι για ΑΞΙΕΣ και ΔΕΣΜΟΥΣ της οικογένειας . Αυτά νομίζω ότι είναι και η μόνη ΑΣΠΙΔΑ από τον οποιοδήποτε κίνδυνο μας απειλεί!
Με ρωτάνε κάτι φίλοι προχθές: «τι θα κάνουμε ρε Τάκη με τα παιδιά, άμα μπλέξουν με καμιά; Τέλος η μπάλα;» ΟΧΙ ρε παιδιά! Συμφωνώ ότι η γυναίκα, είναι η αιτία για οτιδήποτε ΚΑΛΟ ή ΚΑΚΟ συμβαίνει στον πλανήτη, δεν σημαίνει όμως, ότι αυτομάτως μόλις κολλήσει το αντράκι μας με μια κοπελίτσα, ήρθε και η καταστροφή! Μπορεί να είναι «ένα κοριτσάκι του θεού!» (σπάνιο βέβαια, αλλά μπορεί!) και ο γιόκας μας να πετάει στα σύννεφα, να είναι πρώτος παντού, στο σπίτι ,στο σχολείο στο γήπεδο και να κάνουμε το σταυρό μας, που το παιδί μας βρήκε τέτοιο «διαμάντι»!
Αυτό βέβαια είναι ευλογία θεού και δεν χρειάζεται να το αναλύουμε. Αν μας τύχει όμως η «ανάποδη» και μπλέξει με καμιά «καρακαιδόνα» και του βάλει και τα δύο πόδια σ΄ένα παπούτσι; Τότε τι κάνουμε; Τότε αν προλάβουμε να πούμε το πάτερ υμών…. Επιτυχία θα είναι!
Η «καψούρα» θα του βάλει παρωπίδες στα μάτια και θα βλέπει μόνο αυτό … Που όχι μόνο, σέρνει καράβι, αλλά και το λιμάνι μαζί!!
Εάν έχετε αναπτύξει μες’την οικογένεια, μια υγιή σχέση εμπιστοσύνης και το παιδί είναι πρόθυμο να δεχθεί τις συμβουλές σας, αυτό που πρέπει να κάνετε, είναι να το ενθαρρύνετε σ΄αυτό το νέο του «χτυποκάρδι», να του δείχνετε τη χαρά και τη στήριξή σας, σε κάτι άγνωστο και συγχρόνως πολύ σημαντικό γι΄αυτόν!
΄0πως, πολύ πιο σημαντικό είναι η στάση η δική σας ως γονείς, στην «επίδειξη της Αντρικής ωριμότητας», που θα δείχνει το παιδί! Δεν χρειάζονται φωνές, αντιδικίες και εκνευρισμός, χρειάζεται μια ιδιαίτερα έξυπνη προσέγγιση, στον συναισθηματικό κόσμο του παιδιού υπενθυμίζοντάς του ότι, ναι μεν η επιλογή του είναι πολύ ωραία και σας βρίσκει 100% σύμφωνους, αλλά και πόσο πιο ωραία θα είναι, εάν συνέχιζε να είναι το ίδιο αποδοτικός στο σχολείο και φυσικά στο γήπεδο! (που καίγονται μερικοί-μερικοί). Βέβαια ως εγωιστές γονείς, δεν σκεπτόμαστε το …ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ! Να είναι ο κανακάρης μας, 4 – 5 μήνες «μες τα μέλια» και να του πει ξαφνικά το «Μαράκι»: «ξέρεις κάτι …Τακούλι; ΒΑΡΕΘΗΚΑ!!». Εδώ βάλτε Καζαντζίδη να παίζει και πάρτε τα βουνά!! Εξαρτάται πλέον, από το τι προσωπικότητα έχει «χτίσει» το παιδί, για να αντιδράσει σωστά σε μια τέτοια απόρριψη, στην οποία πρέπει οπωσδήποτε να σας έχει συμπαραστάτες!
Έμεινα αρκετά σ΄αυτό το θέμα, το οποίο επαναλαμβάνω, δεν θεωρώ ότι είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την « ποδοσφαιρική καριέρα» του παιδιού!
Μέγα κίνδυνο θεωρώ, τις ΚΑΚΕΣ ΠΑΡΕΕΣ, αυτές που παρασύρουν το παιδί, που το αποξενώνουν και το απομακρύνουν από το σπίτι, το σχολείο, το γήπεδο και το σπρώχνουν στην μαγκιά, στη βία στο τσιγάρο και στα ναρκωτικά! Γιατί το να αγαπήσει και να «καψουρευτεί» ο γιόκας μας μια κοπελίτσα, θεωρείται μια φυσιολογική ανάπτυξη μιας σχέσης, που ίσως καταλήξει, στην δημιουργία μιας οικογένειας και στην αρχή μιας νέας ζωής που είναι και ένας από τους προορισμούς του ανθρώπου, εμπειρίες δηλαδή, που ούτως ή άλλως, αργά ή γρήγορα το παιδί θα τις ζήσει! Το να μπλέξει όμως, με παρέες που θα το παρασύρουν σε άλλου είδους εμπειρίες, καταστροφικές για το ίδιο και την οικογένεια, εμπειρίες που επιτάσσουν ως «μόδα» το τσιγάρο την καφετέρια και την μαγκιά, εάν δεν έχει το χαρακτήρα να πει ΟΧΙ σ΄αυτά, τότε αργά ή γρήγορα ο χρόνος θα μετράει αντίστροφα και χωρίς επιστροφή! Δεν πρέπει όμως, να τα βλέπουμε και όλα μαύρα και αρνητικά ξεχνώντας ότι είναι η ηλικία που το παιδί, εκδηλώνει μια τρομερή σιγουριά και αυτοπεποίθηση, όπως επίσης αυξημένη σωματική και πνευματική δύναμη και απεριόριστη «δίψα» για μάθηση και διάκριση! Πιστεύω λοιπόν φίλοι μου, ότι ο μόνος τρόπος για να έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας και να ελπίζουμε σ΄αυτά που ονειρευόμαστε για τα παιδιά μας, είναι η ΠΡΟΛΗΨΗ!
Και δεν μιλάω για κάποιο χάπι! Μιλάω για την επιλογή της παρέας και των φίλων, απ΄το δημοτικό κιόλας! Παρέες ελεγχόμενες, γονείς και παιδιά δεμένα μεταξύ τους, μεγαλωμένα με τα ίδια «πιστεύω» και τις ίδιες αρχές!
Φίλοι που «περνάνε από κόσκινο» και δοκιμάζονται στα δύσκολα κι΄όχι στο «καλημέρα τι κάνετε?», παιδιά που μάθανε μαζί την άλφα-βήτα και τώρα γράφουνε μαζί γεμάτα αγωνία, τα πρώτα τους διαγωνίσματα!
Συμπαίκτες απ’ τα τζούνιορ, μέχρι που βγάλανε τρίχες και ξυρίζουν το πρώτο τους χνούδι, μαζί στην ίδια ομάδα στη χαρά και στη λύπη, στην ήττα και στη νίκη, γονείς και παιδιά, στην ίδια γιορτή, μαζί στην εξέδρα, μαζί στην αγωνία για το αύριο, ένα αύριο γεμάτο παγίδες για τα παιδιά μας, παγίδες από τις οποίες πρέπει να τα προστατεύσουμε, με νύχια και με δόντια!
Έτσι θα γλιτώσουμε τα παιδιά μας, με ΠΡΟΛΗΨΗ!
Θωρακίστε την άμυνά των παιδιών, κάνοντας επίθεση
σ΄οτιδήποτε κακό τα απειλεί, γιατί η καλύτερη ΑΜΥΝΑ
είναι η ΕΠΙΘΕΣΗ!
Toυ Τάκη Γιαννόπουλου
Προπονητή στο εφηβικό τμήμα της ακαδημίας του Πανερυθραϊκού
Για να δείτε τα υπόλοιπα άρθρα του Τάκη Γιαννόπουλου κάντε κλικ εδώ
Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στις κυριότερες ειδήσεις της ημέρας του football-academies.gr και μέσα από τη σελίδα σας στο Facebook, κάντε like στη σελίδαFootball-Academies
Οι απόψεις που εκφράζονται από κάθε συνεργάτη ή αρθρογράφο είναι προσωπικές και εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο όσους τιςδιατυπώνουν. Αυτές οι απόψεις, δεν σημαίνει ότι απαραίτητα βρίσκουν σύμφωνο το football–academies.gr
Σχόλια
